Reflexión de lúa nova trala Alface

O que acontece se eu che conto, *, que o tempo comezou a correr
cara a abril, coñeces a sensación?, e ao acougar a cabeza xira cara adentro
todo corazón a petar no nobelo enésimo que nunca houbo.

abro a porta e a curuxa di que si, que se transforma en dispositivo de conexión instantánea,
e o verso fai clic, enche o meu porto e case acepto reemplazar a memoria toda.

Un mar, unha casa encantada, un lugar desaburguesado que insufla ar sobre os corpos sen afundilos no espazo.

unha vista aberta e salgada, ao vento que faz do mundo todo un arquipélago.

Pouso a man sobre o tempo.

(invento...

soño esta illa, belísconos, espéllome. a vida é tamén... soño.