Dixen

Abro esta xanela deitando pensamentos pasados, cando escribía colantes "lanzados ao sal para distinguir as feridas" (pensaba), "antes de caer na existencialidade do estático... sen sublimar... sen batería...", reviravoltas que axiña apagaremos.
Ou máis ben deixaremos atrás. Marco un espazo, entre a febre (real) que me inunda coma pulo para escapar da lareira e a realidade que se poida apalpar dende este novo mundo inmaterial coma un clip que nunca prendeu alén do chan.